MORINGA - drzewo długiego życia. Dlaczego warto przyjrzeć się jego właściwościom?

Źródło zdjęcia: Internet

To nowe odkrycie, megagwiazda na nowe czasy!

Istnieje około 13 różnych gatunków Moringa, ale najbardziej odżywcza z nich wszystkich jest Moringa oleifera.

Ze względu na swoje wszechstronne działanie Moringa oleifera jest zwana także „cudownym drzewem” lub „drzewem długiego życia”. Pierwotnie pochodzi z obszaru Indii i Himalajów, ale dziś rośnie na całym świecie w tropikalnych i subtropikalnych regionach ziemi, a więc w Afryce, krajach arabskich, Azji Południowo - Wschodniej oraz na Wyspach Karaibskich i Kanaryjskich. 

 

Drzewo to w medycynie naturalnej wykorzystywane jest od ponad 5000 lat.

Co do współczesnych badań naukowcy z Uniwersytetu Medycznego w Południowej Karolinie zajęli się działaniem przeciwnowotworowym, które opiera się na działaniu cytotoksycznym rośliny. Okazuje się, że Moringa ma właściwości toksyczne dla komórek rakowych. Związki przeciwrakowe obecne są w tej roślinie w liściach i korze.

Co jeszcze jest takiego wyjątkowego w tej roślinie?

Moringa zawiera dwa razy więcej białka niż soja, cztery razy więcej witaminy E niż kiełki pszenicy i cztery razy więcej witaminy A niż marchew, sześć razy więcej polifenoli niż czerwone wino, siedem razy więcej witaminy C niż pomarańcze, 15 razy więcej potasu niż banany, 17 razy więcej białka niż mleko, 25 razy więcej żelaza niż szpinak, wszystkie esencjalne aminokwasy i 26 substancji hamujących procesy zapalne, 46 antyoksydantów zapewniających długie życie, kwasy tłuszczowe omega-3, -6- i-9, cudowne substancje – zeatynę i salwestrol, a także największe stężenie chlorofilu spośród wszystkich przebadanych dotąd roślin – a więc czystą energię słoneczną!

Zeatyna otwiera drzwi substancjom witalnym i prowadzi je do miejsca, gdzie zostają zużytkowane przez komórki. Dba więc niejako o to, by wszystkie witaminy, minerały, mikroelementy i aminokwasy zostały przyjęte przez ciało. Jest ważnym czynnikiem regulującym pracę komórek i silnym antyoksydantem, a więc chroni i regeneruje komórki. Wprawdzie zeatyna znajduje się w wielu roślinach, ale zazwyczaj w ilości poniżej mikrograma na gram rośliny. Liście moringi z kolei zawierają od stu do tysiąca razy tyle.

Również niezwykła jest wysoka zawartość manganu, chromu i występującego rzadko boru.

Mangan jest ważny między innymi dla zdrowych stawów i kości, a chrom ma duże znaczenie w przemianie materii i przy obciążeniu stresem.

Bor nie był dotąd zaliczany do grupy ważnych dla życia mikroelementów, ale w ostatnich latach stopniowo zaczęto poznawać jego znaczenie. Bor jest fundamentalny dla budowy seryny, aminokwasu, który zawarty jest w prawie wszystkich białkach ludzkiego organizmu. Bor odgrywa dominującą rolę w gospodarce wapnia, magnezu i fosforu i jest skutecznie stosowany w leczeniu osteoporozy. Redukuje wywołaną stresem oksydację, hamuje podział niewyspecjalizowanych komórek (jak komórki nowotworowe) i jest tym mikroelementem, który zazwyczaj występuje w mózgu. W podstawowej postaci jest jednak pierwiastkiem śladowym i dlatego jako suplement żywności nadają się tylko rośliny o jego dużej zawartości – przede wszystkim liście moringi, które mają ją najwyższą – 31 miligramów na 100 gramów. Większe ilości organicznych związków boru zawierają jeszcze tylko pigwa (ok. 10 mg/100 g), migdały (3,4 mg/100 g) i buraki (2,1 mg/100 g).

Krótko mówiąc: moringa jest najdoskonalszym znanym nam produktem, który zawiera wszystkie składniki odżywcze, których człowiek potrzebuje od czasu spędzonego w łonie matki do później starości.

Liście są naturalnym, niezwykle wszechstronnym koncentratem witamin, minerałów i substancji witalnych, nasiona oczyszczają wodę z bakterii i wirusów oraz dostarczają jednego z najszlachetniejszych i najgęstszych olei.
Zawartość substancji witalnych jest tak wysoka, że już mała ilość proszku z liści pokrywa dzienne zapotrzebowanie na wiele potrzebnych substancji witalnych.

Moringa znajduje także wszechstronne zastosowanie w kuchni: jako przyprawa, w zupach, sałatkach, jako dodatek do warzyw i w napojach.

Zazwyczaj zaleca się 1 łyżeczkę dziennie sproszkowanych liści. Bywają również takie osoby, które spożywają proszek 2–3 razy dziennie w zależności od stanu niedoborów w organizmie. Sugeruje się zaczynać od mniejszych dawek, w razie potrzeby można zwiększyć dawkę.

Natomiast olejek moringa polecany jest do pielęgnacji skóry i włosów. Dzięki niemu staną się miękkie i intensywnie nawilżone. Olej dość łatwo się wchłania, a tłusty film nie pozostaje na skórze długo. Może także stać się wartościowym dodatkiem do kremów, emulsji, balsamów.

Źródło:
Thorsten W., Jenny B., Żywność funkcjonalna. Najzdrowsze produkty z natury, wyd. Vital, Białystok 2015,

Harnisch Gunter, Moringa. Uzdrawiająca moc cudownego drzewa 2017

 www.naturaity.pl, www.lifehack.org