![]() |
Źródło zdjęcia: internet |
DROŻDŻAKI
CANDIDA
Drożdżaki
nazywane są drożdżami, lecz w rzeczywistości są one zarodnikami
grzybów. Innymi słowy, drożdżaki posiadają wszystkie cechy
drożdży, z tą różnicą, że w odpowiednich warunkach mogą
zakiełkować, zapuścić korzenie, z których wyrasta grzybnia,
czyli ciało wegetatywne grzyba. Ponadto drożdżaki niczym od
drożdży się nie różnią.
Drożdżaki
Candida wraz z bakteriami stanowią naturalną mikroflorę jelit
człowieka, w których wnętrzu odpowiednia wilgotność, obfitość
pożywienia oraz stała temperatura na poziomie 36,6 °C stwarza im
doskonałe warunki do życia. Drożdżaki, jak drożdże, odżywiają
się cukrami prostymi pozostałymi w masie kałowej. Jako komensale
wraz z innymi drobnoustrojami współuczestniczą w zagospodarowaniu
resztek pokarmowych, nie czyniąc gospodarzowi żadnych szkód –
nie są patogenam (czynnikiem chorobotwórczym). W normalnych
warunkach drobnoustroje jelitowe nieustannie konkurują między sobą
o dostęp do pożywienia, dzięki czemu samoistnie utrzymuje się
między nimi równowaga ilościowa (homeostaza).
Równowaga
ta jest jednak chwiejna i wystarczy chwilowy wzrost ilości cukrów
prostych w jelicie grubym lub jedna tabletka antybiotyku
przeciwbakteryjnego (na które drożdżak jest odporny), by równowaga
została zachwiana na korzyść drożdżaka.
U
coraz większej ilości osób występuje nadmierny rozrost
mikroorganizmu zwanego Candida albicans, co wywołuje chorobę zwaną
drożdżycą.
Candida
przez swoje oddziaływanie na ścianę jelita powoduje jej
nieszczelność i wzmożoną przepuszczalność ścian jelit dla
molekuł, które normalnie nie powinny się pojawić we krwi, co może
prowadzić do reakcji układu immunologicznego na nie np.: alergii na
pokarmy.
CZYM
SĄ ZATEM GRZYBY CANDIDA
Grzyby
Candida są bezwarunkowymi pasożytami, bowiem do życia niezbędna
jest im tkanka organizmu żywiciela, która jest ich środowiskiem,
pożywieniem, a także miejscem, gdzie wydalają produkty przemiany
materii, czyli własne odchody. A to oznacza, że są niebezpiecznymi
patogenami, które wykorzystują każde osłabienie systemu
odpornościowego żywiciela, by rozrosnąć się w jego tkankach,
uszkadzając je.
W obrębie uszkodzonej tkanki grzyb wytwarza ognisko grzybicze, któremu zazwyczaj towarzyszy miejscowy stan zapalny. Z rozpadu komórek tkanki pozostają resztkowe substancje, którymi grzyb się nie odżywia. Ale w przyrodzie zawsze jest tak, że jeśli jest pożywka, to amator na nią z pewnością się znajdzie. Konsumentami tej pożywki są bakterie, najczęściej gronkowce i paciorkowce.
Z
tego właśnie powodu w laboratoryjnej hodowli wymazu pobranego z
ogniska grzybiczego najczęściej hoduje się bakterie, a najrzadziej
faktycznego sprawcę odpowiedzialnego za zainicjowanie przewlekłego
stanu zapalnego – grzyba Candida. Toteż wyniki badań dodatkowych
nie mogą więc mieć decydującego znaczenia przy stawianiu
rozpoznania grzybiczego zakażenia organizmu, ponieważ najczęściej
okazują się niewiarygodne.
RODZAJE
GRZYBÓW CANDIDA
Obecnie
znanych jest około 196 rodzajów grzybów Candida, a tylko 15 z nich
ma właściwości chorobotwórcze. Odmianą najczęściej infekującą
organizmy ludzkie jest Candida albicans, który jest sprawcą 90%
wszystkich infekcji grzybiczych, resztę zakażeń wywołują:
Candida tropicalis, Candida glabrata, Candida parapsilosis, Candida
krusei, Candida lusitaniae. Groźną odmianą jest także Candida
parapsilosis, który najczęściej zasiedla śluzówkę jelit, jamy
ustnej, gardła, dróg moczowych i pochwy (u kobiet), a u mężczyzn
prostatę.
Możliwe
objawy:
-
alergie pokarmowe lub uczulenie na lotne substancje chemiczne
-
dolegliwości układu oddechowego (astma, zapalenie oskrzeli, ból uszu, ból gardła).
-
dolegliwości układu trawiennego (wzdęcia, zaparcia lub biegunki, bóle żołądka, trudności z trawieniem, zespół jelita nadwrażliwego, nieprzyjemny oddech)
-
dolegliwości układu moczowo-płciowego (impotencja, bezpłodność, problemy z menstruacją, swędzenie odbytu, infekcje w pochwie, świąd pochwy i krocza, nieregularne i bolesne miesiączki, nawracające infekcje pęcherza moczowego)
-
dolegliwości neurologiczne (depresja, zawroty głowy, drażliwość, migreny, trudności w koncentracji, zmęczenie, zaburzenia snu)
-
dolegliwości dotyczące skóry: trądzik, zmiany grzybicze na skórze, stopa atlety, swędzenie skóry i odbytu, stany zapalne skóry, wysypki na twarzy, pokrzywka.
Domowe badanie na Candidę – TEST ŚLINYJeśli podejrzewasz, że masz grzybicę ogólnoustrojową canddia albicnas i chciałbyś jak najszybciej uzyskać choć szczyptę potwierdzenia swojego przypuszczenia, to polecamy Ci prosty domowy sposób na wykrycie tego, tak zwany test śliny.Jak wykonać test śliny na candide?
Rano po obudzeniu nie idź od razu myć zębów tylko zbierz trochę śliny w ustach i napluj do szklanki wody. Wybierz przezroczystą szklankę by móc obserwować, co się dzieje z Twoja śliną. Obserwuj ślinę co 15 minut przez okres godziny. O zakażeniu grzybem candidą będzie świadczyć kilka rzeczy:-
sznury wyglądające jak nogi ciągnące się od śliny unoszącej się na wierzchu
-
rozdrobniona ślina wyglądająca jak chmura, opadająca na dno szklanki lub unosząca się w szklance jak mgła aerozolowa
Jeśli natomiast nie pojawia się żadne odnogi ze śliny i będzie ona opadać na dno szklanki jednolitym strumieniem to jest wysokie prawdopodobieństwo że nie masz grzybicy.Pamiętaj jednak, że ten test nie daje stuprocentowej pewności i warto powtórzyć go kilka razy. -
Istnieje
dzisiaj na rynku wiele preparatów wspomagających usunięcie Candida
z organizmu.
Brak komentarzy:
Publikowanie komentarza