 |
| Źródło: Internet |
Jest
to zawsze zielona roślina o charakterze drzewiastego sukulenta,
należąca do rodziny Liliowatych, występująca na ubogich w wodę,
piaszczystych i kamienistych terenach
wschodniej i południowej
Afryki oraz na Półwyspie Arabskim.
Uprawiana jest w wielu krajach
o klimacie gorącym, natomiast w krajach strefy umiarkowanej, między
innymi w Polsce, hoduje się ją
jako roślinę pokojową i
szklarniową.
Aloes
drzewiasty osiąga w stanie naturalnym wysokość do 5 m, ale
hodowany w Polsce i
krajach sąsiednich nie przekracza 1 m
wysokości.
Rodzaj
ten obejmuje 180 gatunków, w Europie znany jest od 1700 roku.
Z
tą leczniczą rośliną, a szczególnie z jej nazwą, wiąże się
pewien mit grecki. Dotyczy Aloeja, syna Posejdona, który wbrew woli
ojca związał się ze śmiertelną dziewczyną. Pomimo zakazu bóg
wód przyłapał zakochaną parę pewnej nocy na schadzce na plaży.
Gdy to zobaczył rozdzielił ich wodą morską i dziewczyna została
oddzielona od stałego lądu, który znała. Jak wiadomo woda morska
nie nadaje się do picia, więc gdy nastał dzień i piasek się
rozżarzył, dziewczyna nieobdarzona jak kochanek półboską siłą,
zaczęła umierać z pragnienia. Wówczas zrozpaczony Aloej zamienił
się w życiodajną roślinę wypełnioną sokiem, by ukochana mogła
się napić. Był to właśnie aloes, który odtąd służył
ludziom.
Surowcem
leczniczym jest sok z liści oraz same liście świeże lub
wysuszone. Surowiec powinien pochodzić z roślin co najmniej
trzyletnich. Przed wykorzystaniem aloesu do celów leczniczych należy
go nie podlewać w lecie przez dwa tygodnie, a w zimie co najmniej
przez miesiąc.
Zawiera
witaminy rozpuszczalne w wodzie zwłaszcza z grupy B oraz H
wielocukry, sole mineralne – wapń, potas, magnez, żelazo, mangan,
miedź, cynk, kobalt, chrom, glin, bar, nikiel, lit, bor, kwasy
organiczne oraz ślazy.
WŁAŚCIWOŚCI
LECZNICZE ALOESU:
- ma właściwości bakteriobójcze, przeciwzapalne i przeciwbólowe
- wpływa na układ odpornościowy, reguluje mechanizmy obronne organizmu
- posiada właściwości biostymulujące: poprawia sprawność biologiczną chorych tkanek oraz przemianę materii
- hamuje rozwój niektórych nowotworów
- stosowany przy zapaleniu kory mózgowej
- pomocny przy uporczywych bólach głowy
- pomaga w nerwicy
- pomocny przy dychawicy oskrzelowej
- pomaga przy przewlekłych nieżytach jelita grubego oraz sromu, przy owrzodzeniu odbytnicy i okrężnicy
- zaleca przy stanach zapalnych przewodu pokarmowego, przy chorobie wrzodowej, nieżycie błony śluzowej żołądka
- posiada właściwości przeczyszczające oraz żółciopędne
- stosowany przy stanach zapalnych i zwyrodnieniowych rogówki i siatkówki, przy zaniku nerwu wzrokowego, zmętnieniu rogówki
- zaleca się przy niedomaganiach miesiączkowania oraz zapaleniu pochwy
- pomocny przy bliznach, odmrożeniach, uszkodzeniach naskórka, pęknięciach naskórka, oparzeniach, przy źle gojących się ranach
- stosowany przy nieżytach nosa, zapaleniu zatok bocznych nosa.
Działania
niepożądane: domowe przetwory z liści aloesu podawane w zalecanych
niżej
dawkach nie wywołują zazwyczaj objawów szkodliwych.
Natomiast alona, jako środek przeczyszczający, może powodować
przekrwienie okrężnicy oraz narządów miednicy małej. Przetwory z
alony mogą być niebezpieczne dla kobiet ciężarnych. Nie wolno ich
stosować w tym
okresie. Nie należy stosować bezpośrednio po
operacjach przewodu pokarmowego, przy żylakach odbytu, ciężkich
niedomaganiach serca.
 |
| Źródło: Internet |
Przykładowe
sposoby użycia aloesu:
SOK
Z ALOESU: ze zmiksowanych liści wyciskamy sok, również doskonały
lek przy wielu dolegliwościach. Przy katarze na przykład warto nim
zakraplać nos – po 3-4 krople co 4 godziny. Skutecznie zwalcza
krwawienie i inne dolegliwości dziąseł – wystarczy nacierać nim
dziąsła 3-4 razy dziennie. Przy nieżycie żołądka zaleca się go
do picia 2-3 łyżeczki 3 razy dziennie pół godziny przed
posiłkami.
NAPAR
Z ALOESU: kilka liści aloesu pociąć na drobne kawałki, dodać po
łyżeczce liści szałwii i nagietka, zalać w termosie 2 szklankami
wrzątku i odstawić na godzinę. Potem odcedzić. Stosować
zewnętrznie do płukania w stanach zapalnych jamy ustnej i gardła,
do okładów na wrzody i rany oraz do higieny intymnej.
NAPAR
Z SUCHYCH LIŚCI: 1 łyżeczkę zalewamy szklanką wrzątku. Jest
dobrym środkiem żołądkowym, wątrobowym i trawiennym.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz