![]() |
Źródło: Internet |
Miód
- słodki produkt spożywczy, wytwarzany w warunkach naturalnych
głównie przez pszczoły (miód pszczeli) oraz przez nieliczne inne
błonkówki, m.in. osy z podrodziny Polistinae,
poprzez przetwarzanie nektaru
kwiatowego roślin miododajnych, a także niektórych wydzielin
występujących na liściach drzew iglastych. Miód pszczeli różni
się składem od miodu wytwarzanego przez inne owady. Osy np.
pobierają nektar także z roślin trujących dla człowieka, stąd
wytwarzany przez nie miód nierzadko jest przyczyną ciężkich
zatruć.
Miód
jako naturalny produkt spożywczy, wysokokaloryczny, konserwujący i
leczniczy znajduje zastosowanie od wielu tysięcy lat. Już w
zapiskach sumeryjskich sprzed 4000 lat zalecano miód jako produkt
odżywczy i leczniczy. Hipokrates stosował miód w sporządzaniu
maści, słodzeniu wywarów ziół. Jego uczniowie opracowali ponad
300 recept z miodem.
Starożytni
Grecy spożywając duże ilości miodu, uważali, że zapewnia im
siłę, zdrowie, długowieczność. Miód ceniony był także w
Egipcie. Królowa Kleopatra do pielęgnacji swej urody zażywała
kąpieli z oślego mleka i miodu. Awicenna, uczony arabski w dziele
"Canon medicine" zaliczył miód do ważnych leków. Przez
wiele wieków miód był produktem do słodzenia oraz do wytwarzania
napojów alkoholowych. Nasz kraj ma bardzo długą tradycję w
produkcji miodu pitnego.
![]() |
KLINKIJ |
Ogólne
właściwości miodu:
Jedną
z cenniejszych właściwości miodu jest jego działanie na
drobnoustroje
chorobotwórcze dla człowieka (wysokie działanie bakteriobójcze).
Pozytywny wpływ miodu na serce i układ krążenia znany jest od
dawna. Przyczynia się do zahamowania procesu miażdżycowego.
Działanie na układ oddechowy - właściwości antybiotyczne miodu,
przeciwzapalne, wykrztuśne i odnawiające. Stosowany w leczeniu
stanów przeziębieniowych, chrypki, kaszlu, zapalenia gardła,
zapalenia zatok i kataru. Wyraźne, pozytywne działanie na wątrobę
i drogi żółciowe. Odtruwa organizm. Stosowany przy leczeniu
cukrzycy, kamicy nerkowej, pęcherzu moczowym, przy ostrym i
przewlekłym zapaleniu nerek. Poprawia czynności wydzielnicze i
motoryczne jelit, reguluje czynności trawienne żołądka, poprawia
przemianę materii, przyspiesza gojenie wrzodów. Uodparnia organizm.
Zalecany w leczeniu zapalenia spojówek, rogówki, jęczmienia. Miód
przyspiesza gojenie ran, oparzeń i odmrożeń. Wzmacnia układ
nerwowy, działa uspokajająco, poprawia samopoczucie i nastrój.
Stosowany w leczeniu nerwic, apatii, depresji,
pobudzenia, jak i
wyczerpania nerwowego, bezsenności. Łagodzi skutki stresu. Miód
zmniejsza szkodliwe działanie używek takich jak kawa, herbata,
tytoń, alkohol.
Skład
miodu pszczelego:
Najliczniejszą
grupę związków stanowią węglowodany:
glukoza (ok. 34%), fruktoza (ok. 39%) oraz maltoza (ok. 7%).
Kwasy
organiczne: glukonowy, jabłkowy, kwas
bursztynowy, octowy, szczawiowy, cytrynowy. Olejki eteryczne: wyższe
alkohole alifatyczne, aldehydy i ketony, estry oraz związki
polifenolowe.
Barwniki:
karotenoidy, β-karoten
i ksantofil.
Białka:
pochodzące głównie z gruczołów ślinowych pszczół enzymy, np.
inwertazę, powodująca rozpad sacharozy do glukozy i fruktozy,
α-amylazę i β-amylazę powodujące przemianę polisacharydów do
dekstryn, a następnie do cukrów prostych oraz oksydazę glukozy
powodującą utlenianie glukozy do kwasu glukonowego. Powstały w ten
sposób nadtlenek wodoru posiada właściwości antyseptyczne.
Miód
zawiera również mikroelementy:
potas, chlor,
magnez, fosfor, wapń, żelazo, mangan, kobalt.
Zawiera
także witaminy:
A, B1, B2, B6, B12, C, kwas foliowy, kwas pantotenowy, biotynę oraz
flawonoidy. Ważnym składnikiem są ziarna pyłku roślin, z których
nektar został zebrany.
Miód
zawiera również wodę:
w zależności od jego pochodzenia zawartość wody wynosi
przeciętnie 14-16% w miodach nektarowych i 15% w miodach
spadziowych.
Wartość
kaloryczna miodu waha się w granicach 320-330 kcal.
Typy
miodu:
W
zależności od surowca, z jakiego powstał miód, możemy wyróżnić
miody:
- nektarowe (kwiatowe)
- spadziowe
- nektarowo-spadziowe lub spadziowo-nektarowe
Miód
nektarowy - pozyskiwany przede
wszystkim z nektaru jednej rośliny, tuż po zakończeniu jej
kwitnienia. Nazywany jest miodem odmianowym (lub monokwiatowym). Nosi
on nazwę rośliny, z której pochodzi, np. rzepakowy, lipowy,
akacjowy itd. Natomiast miód zebrany z wielu roślin jest miodem
wielokwiatowym.
Miód
spadziowy - może byc pozyskiwany z
drzew iglastych (jodła, świerk, sosna, modrzew) oraz z liściastych
(topola, brzoza, lipa, klon, akacja, osika, dąb, wierzba, buk,
jawor, głóg, leszczyna, śliwa, czereśnia).
Miód
nektarowo - spadziowy - jest miodem
wytworzonym z dwóch naturalnych surowców: nektaru i spadzi.
Miód
może mieć konsystencję płynną (wtedy nosi nazwę patoka) lub
stałą (krupiec) i barwę od białej, poprzez jasnożółtą do
brunatno-brązowej.
SMACZNEGO !
Źródło i opracowanie: Dariusz Fitzermann
Źródło i opracowanie: Dariusz Fitzermann
Bardzo dobry post.
OdpowiedzUsuńHi friends, pleasant post and pleasant urging commented here, I am in fact enjoying by these.
OdpowiedzUsuńThank you for your website post. Thomas and I are actually saving for
OdpowiedzUsuńour new e-book on this matter and your blog post has made
people like us to save all of our money. Your notions
really clarified all our issues. In fact, greater than what we
had thought of just before we discovered your fantastic blog.
I actually no longer have doubts and a troubled mind because
you have attended to all of our needs in this post.
Thanks