LUKRECJA GŁADKA - niezawodna przy schorzeniach żołądka i wątroby.

Źródło: Internet

Korzeń i sok lukrecji gładkiej (Glycyrrhiza glabra) uznawane były w starożytnej Grecji i Rzymie za jeden z najskuteczniejszych leków. Najstarsze papirusy z opisami właściwości słodkiego leku odkryto w grobowcach faraonów starożytnego Egiptu. Niektóre pochodzą z 3. tysiąclecia p.n.e. W innych krajach Europy zaczęto ją stosować w XIII (Anglia) i XIV (Niemcy) wieku.

Lukrecja jest byliną z rodziny Motylkowatych, występującą w południowej Europie i Azji Mniejszej, obecnie uprawianą w wielu krajach, w tym również w Polsce. W uprawie znanych jest kilka odmian.

Lukrecja ma system korzeniowy bardzo silnie rozwinięty, sięgających do kilku metrów w głąb ziemi. Z pąków na szyjce korzeniowej wyrasta system rozgałęzionych rozłogów i dzięki temu systemowi rozłogów lukrecja opanowuje teren i tworzy silne, zwarte zarośla.

Lukrecja ma łodygi o wysokości 1-1,5 m. Kolor liści ciemnozielony, kwiaty natomiast są motylkowatego kształtu o fioletowej barwie, czasem liliowej lub białej.

Jeśli przyjrzeć się bliżej łacińskiej nazwie rodzajowej tej rośliny można poznać jedną z jej charakterystycznych cech. Glycyrrhiza pochodzi od greckiego słowa „glycos”, co w dosłownym tłumaczeniu oznacza „słodki” i słowa „rhiza”- korzeń. I to właśnie korzeń o żółtej barwie jest podstawowym surowcem leczniczym. A także rozłogi.

Zbiera się je jesienią lub wczesną wiosną, płytko okraja i suszy. Okorowanie ma na celu usunięcie gorzkiej, zewnętrznej części kory.

Głównymi dostawcami korzeni są ZSRR i Turcja, a suchego wyciągu - Włochy.

Surowiec pochodzi z dwóch głównych odmian lukrecji: var. glandulifera - z łodygą i liśćmi ogruczolonymi, oraz violacea, z fioletowymi kwiatami.

Wtórnym surowcem otrzymywanym z korzeni wymienionych roślin jest suchy wyciąg lukrecjowy, czyli sok lukrecjowy, przygotowywany przez wytrawianie korzeni wodą i zagęszczanie do konsystencji stałej. Surowiec ma zapach słaby, smak słodki, i mdły.

Korzeń lukrecji zawiera: trójterpeny: kwas glicyretynowy (glicyryzyna) o smaku bardzo słodkim, występujący w surowcu w postaci soli potasowej lub wapniowej, w ilości 2,5-9%, silnie pieniący się w wodzie, słabo natomiast hemolizujący (związek o charakterze saponiny), kwas echinatowy, kwas glabrykowy, flawonoidy (m.in. izolikwirytygenina i likwirytygenina) oraz ich glukozydy – (likwirytyna i izolikwirytyna), pochodne hydroksykumaryny (umbeliferon, herniaryna i likumaryna), związek estrogenny, fitosterole (np. β-sytosterol), węglowodany, aminokwasy, betainę, cholinę, substancje gorzką glicyramarynę, żywicę, olejki eteryczne, sole mineralne.

Lukrecja gładka wspomaga leczenie przy następujących schorzeniach:

• posiada właściwości przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybiczne i przeciwwirusowe
• posiada właściwości przeciwutleniające – zmniejsza stres oksydacyjny i starzenie się komórek
• ma zastosowanie przeciwreumatyczne i przeciwartretyczne
• posiada działanie wykrztuśne i rozkurczowe, obejmujące gardło, krtań i oskrzela
• przy zapaleniu dziąseł i migdałków
• hamuje uwalnianie histaminy z uszkodzonych tkanek
• stosowany przy nowotworach niszczących przysadkę mózgową oraz okolic żołądka
• ma lecznicze działanie przy chorobach alergicznych i astmie
• alergiczne reakcje na niektóre pokarmy
• wyciąg z lukrecji przyspiesza gojenie wrzodów żołądka i dwunastnicy
• pomaga przy nadwrażliwości jelita grubego, a także po zabiegach chirurgicznych w przewodzie pokarmowym
• chroni wątrobę przed marskością i stłuszczeniem, a także toksycznym wpływem węglowodanów i metali ciężkich
• stosowana przy chorobach autoimmunologicznych
• posiada działanie przeciwbiegunkowe oraz ochrania śluzówkę przewodu pokarmowego
• lukrecja działa przeciwzapalnie na błony śluzowe żołądka i jelit oraz łagodzi objawy zgagi
• zewnętrznie na wypryski, liszaje i łuszczycę
• przy niewydolności nadnerczy
• przy zespole napięcia przedmiesiączkowego
• posiada właściwości wybielające skórę, pomocna przy usuwaniu piegów

Działania niepożądane: większe dawki przetworów z lukrecji przyjmowane przez dłuższy

okres powodują objawy niekorzystne jak hamowanie wydalania wody, jonów sodu i chloru,

oraz ucieczkę z ustroju jonów potasu.

Nie należy stosować lukrecji w okresie ciąży i karmienia piersią, przy nadciśnieniu tętniczym i chorobie wieńcowej.

Źródło: Internet

Przykładowe sposoby użycia lukrecji gładkiej:

ODWAR Z KORZENIA LUKRECJI: 1/3 łyżki rozdrobnionych korzeni zalać 1 szklanką

gorącej wody i doprowadzić do wrzenia. Gotować pod przykryciem 5-7 min i odstawić na 15 min.

Następnie przecedzić. Pić 1-2 łyżki 2-3 razy dziennie po jedzeniu jako środek wykrztuśny i

przeciwzapalny.

NAPAR Z KORZENIA LUKRECJI: 1 łyżkę korzenia lukrecji zalać szklanką wrzątku, zostawić po przykryciem na 20 minut. Odcedzić. Pić 3 -5 razy dziennie po łyżce stołowej naparu.

ZIOŁA O DZIAŁANIU IMMUNOLOGICZNYM: zmieszać równe ilości korzeni lukrecji, kory wierzbowej, liści bobrka trójlistkowego, liści maliny, liści melisy, liści mięty pieprzowej, liści pokrzywy, liści szałwii, nasion lnu, ziela pięciornika gęsiego i ziela świetlika. Starannie drobno

sproszkować i zmieszać z trzykrotną ilością miodu, dżemu lub powideł. Przyjmować po 1 łyżeczce 2 razy dziennie, popijając mlekiem lub wodą z sokiem.

Działają ogólnie wzmacniająco i zwiększają odporność organizmu.

ZIOŁA WYKRZTUSNE Z LUKRECJĄ: zmieszać 30 g korzeni lukrecji oraz po 10 g nasion lnu, liści podbiału, ziela miodunki lub ziela rdestu ptasiego, ziela tymianku i owoców kopru włoskiego.

Zalać 2 łyżki ziół 2 szklankami wody wrzącej i gotować pod przykryciem 30 min. Odstawić na

10 min i przecedzić. Pić w 3-4 porcjach w ciągu dnia między posiłkami.

Lukrecję gładką można również dostać pod postacią kapsułek, drażetek, tabletek i kropli.

Źródło: Aleksander Ożarowski , Wacław Jaroniewski, ROŚLINY LECZNICZE i ich praktyczne zastosowanie