DZIKA RÓŻA - bogate źródło witaminy C.

Źródło: Internet

Rodzina różowatych (Rosaceae) obejmuje bardzo liczne gatunki krzewów i drzew owocowych, ozdobnych, dziko rosnących i uprawianych do celów dekoracyjnych i leczniczych. Spośród ponad 25 gatunków róż występujących w Polsce w stanie dzikim do zakrzewiania wybrano róże: dziką, pomarszczoną, rdzawą i girlandową. 

Róża pomarszczona (Rosa rugosa) rozpowszechniona jest głównie w zachodniej i południowo-zachodniej Polsce. Róża rdzawa (Rosa rubiginosa) jest charakterystyczna zarówno dla terenów nizinnych, jak i górzystych. Róża girlandowa (Rosa cinnanomea) występuje w stanie dzikim na terenach nizinnych. Róża dzika (Rosa canina) jest najpospolitszym i najbardziej znanym z gatunków róż występujących w Polsce.

Słusznie również zasługuje na miano królowej kwiatów, nie tylko ze względu na urodę. Chyba żadna z roślin nie posiada tak szerokiego zastosowania w medycynie, co jej dzika odmiana.

Osiąga wysokość od 2 do 3 m. Rośnie w całym kraju, spotykana w zaroślach, na brzegach lasów, w pobliżu domostw i na nieużytkach. Jest także rośliną uprawną.

Ma duże promieniste, różowe lub niemal białe kwiatki. A także czerwone i soczyste owoce. Są to owoce pozorne (pseudo owoce), ponieważ wewnątrz nich znajduje się wiele owoców właściwych w postaci małych, białawych orzeszków.

Surowcem leczniczym róży są owoce, kwiaty i liście.

Owoce są źródłem około 130 związków, które wywierają dobroczynny wpływ na nasz organizm, m.in. są najbogatszym źródłem witaminy C. Już 100 g zawiera około 1000 mg tej witaminy, a obecność związków zwanych bioflawonoidami sprawia, że kwas askorbinowy jest kilkakrotnie skuteczniejszy od tego syntetycznego w tabletkach. 3—4 świeże owoce pokrywają dzienne zapotrzebowanie na witaminę C. Innymi użytecznymi związkami chemicznymi, które znajdują się w miąższu dzikiej róży, są witaminy E i K oraz B1, B2 i B3(PP), B6, a także prowitamina A, duże ilości wapnia, fosforu, żelaza, magnezu i potas. Owoce posiadają także cenne barwniki z grupy karotenoidów, jak - karoten, likopen czy zeaksantyna, ponadto garbniki, cukry (18%), pektyny (ok. 4%), kwasy organiczne (ok. 2%, w tym cytrynowy i jabłkowy), olejki eteryczne i sole mineralne.

Zawartość witaminy C w owocach róży jest 10 razy większa niż w owocach czarnej porzeczki, a 100 razy większa niż w jabłkach.

Kwitnie od maja do końca lipca. Owoce dojrzewają w sierpniu, wrześniu i pozostają na gałęziach do zimy. Zebrane owoce należy wysuszyć i w takim stanie mogą być przechowywane dwa lata. Zbiór owoców dzikiej róży najlepiej przeprowadzać w pogodne dni. Do celów spożywczych i leczniczych owoce dzikiej róży przed suszeniem najpierw się rozcina i wydrąża ziarna razem z włoskami. Zbiera się w sierpniu i wrześniu wtedy, gdy dojrzewają. Trzeba pilnować, aby nie była przejrzała, ponieważ traci ona swoje właściwości.

Dzika róża wspomaga leczenie przy następujących schorzeniach:

• dostarcza naprawdę duże dawki witaminy C i dzięki  temu    wspomaga system odpornościowy, jest silnym przeciwutleniaczem
• wykazuje właściwości przeciwgrzybiczne i przeciwbakteryjne
• pomaga w usunięciu metali ciężkich z organizmu
• przydatna przy wszelkiego rodzaju przeziębieniach

• pomaga przy osłabieniu ogólnym
• przy stanach pobudzenia nerwowego, działa przeciwmigrenowo
• zmniejsza białe upławy u kobiet
• działa antyszkorbutowo
• przydatna dla osób cierpiących na kruchość naczyń, zapobiega miażdżycy, regulują pracę serca
• stosowana przy nieżytach pęcherza, kamicy nerkowej i żółciowej
• stosuje się ją pomocniczo w biegunkach, zapaleniu żołądka i jelit, chorobie wrzodowej, nieżycie błony śluzowej przewodu pokarmowego, zapaleniu wątroby
• pobudzający łaknienie
• zaleca się także spożywanie przetworów z dzikiej róży kobietom w ciąży i w okresie karmienia piersią
• leczenie stanów zapalnych skóry, oparzeń oraz trudno gojących się ran
• działanie przeciwnowotworowe.
  
  

Źródło: Internet

Przykładowe sposoby użycia dzikiej róży:

Otrzymane z udziałem dzikiej róży produkty: soki, nektary, syropy, konfitury i dżemy polecane są zarówno ze względu na cechy sensoryczne, jak i właściwości prozdrowotne. Do celów spożywczych nadają się zarówno pseudo owoce, jak i płatki róż.

Rozdrobnione i dosłodzone owoce róży, z dodatkiem soku z cytryny, mogą służyć do produkcji sosów do mięs. Pachnące płatki róży dodaje się do sałatek, szarlotek i placków z wiśniami. Ponadto płatki stosowane są do aromatyzowania syropów, octu, napojów i słodyczy.

WODA RÓŻANA: 1 l płatków róży, 2 l wody.

Litr płatków dzikiej róży zalać dwoma litrami ciepłej, przegotowanej wody. Odstawić na dobę. Przecedzić przez gęste sitko lub bibułę filtracyjną. Zastosowanie: można ją dodać do kąpieli, ma właściwości relaksujące; może służyć jako tonik do twarzy, ponieważ działa odświeżająco i łagodzi podrażnienia skóry. Ma właściwości przeciwtrądzikowe.

NAPAR Z OWOCÓW: 5-10 owoców zalać szklanką wrzątku, gotować 1-2 minuty, przecedzić. Pić 3 razy dziennie po szklance.

NAPAR Z OWOCÓW NA BIEGUNKĘ: 20-25 owoców zalać pół litra wody. Gotować 2 minuty, przecedzić. Popijać w ciągu dnia.

ODWAR Z OWOCÓW: 30 g owoców (uprzednio rozdrobnionych) zalać wrzącą wodą, gotujemy się przez około pięć minut. Potem odstawić na 10 minut, następnie należy przecedzić i pić jak najczęściej.