PYŁEK PSZCZELI - właściwości i zastosowanie kolejnego daru natury.

       
Pyłek pszczeli zbierany jest przez pszczoły i formowany w małe kulki zwane obnóżami. Obnóża nie są czystym pyłkiem, a pyłkiem kwiatowym zmieszanym z nektarem, miodem lub śliną pszczół. Pyłek pszczeli jest męskimi komórkami rozrodczymi kwiatów i ma za zadanie zbudować nową roślinę. 

Głównym dostarczycielem pyłku dla pszczół są rośliny owadopylne. Przykładowo kwiat jabłoni produkuje od 70 tys. do 100 tys. ziaren pyłku. Wydajność pyłkowa gryki waha się od 178 do 394 kg z ha plantacji. Najwięcej roślin pyłkowych zakwita w maju i w czerwcu. 

Współczesne badania nad składem pyłku oraz jego medycznym wykorzystaniem prowadzone w wielu europejskich ośrodkach wykazały, że zawiera on ponad 250 różnorodnych związków. Jest bardzo bogatym źródłem białka, minerałów i witamin. Działanie pyłku jako leku i środka kosmetycznego było znane już w starożytnym Egipcie i Rzymie.

Skład pyłku pszczelego:

• białko - od 20 do 40 % (wykryto 32 aminokwasy)
• węglowodany – od 25 do 48%
• w pyłku znajduje się ponadto 36 makro- i mikroelementów, m.in.:
  wapń, żelazo, magnez, potas, krzem, siarka, miedź, srebro, cynk, chrom, molibden, selen, mangan, lit, jod, fosfor, sód i inne
• witaminy:A, B1, B2, B3, B6, B12, C, D, E, PP i kwas foliowy
• enzymy i fitohormony
• kwasy organiczne – jabłkowy, cytrynowy, bursztynowy i inne
• tłuszcze
• olejki eteryczne

Właściwości pyłku pszczelego:

Duża ilość substancji odżywczych pyłku powoduje, iż ma on szerokie zastosowanie jako substancja lecznicza.

Działanie pyłku:

• reguluje przemianę materii
• poprawia działanie układu trawiennego
• u osób otyłych doprowadza do spadku wagi
• działanie detoksykacyjne ogólne – czyli, usuwa toksyny
• działania detoksykacyjne, osłaniające i wspomagające odnowę wątroby
• działanie przeciwmiażdżycowe
• stosowane w leczeniu pozawałowym
• działanie antybakteryjne i antygrzybiczne
• uzupełnianie niedoborów białkowych
• polecany w stanach zapalnych gardła i jamy ustnej (najlepiej w połączeniu z propolisem – kitem pszczelim)
• stosowany w leczeniu alergii, szczególnie astmy czy kataru siennego
• pozytywne działanie w leczenie przerostu prostaty, choroby wrzodowej dwunastnicy oraz choroby wrzodowej żołądka
• stosowany przy zmęczeniu organizmu
• zalecany osobom ciężko pracującym, od których wymaga się nieustannej koncentracji i sprawności intelektualnej
• ładowanie organizmu nowymi siłami i energią
• korzystnie wpływa na porost włosów
• wzmacnia organizm wyczerpany po ciężkich, długotrwałych chorobach, polecany jest na przykład po radio- i chemioterapii
• wzmacnia i reguluje pracę układu nerwowego, głównie przy nerwicach i depresjach
• działanie antyanemiczne – zwiększa liczbę czerwonych ciałek krwi
• wspomagający leczenie cukrzycy
  
  
  

Jak stosować pyłek kwiatowy:

Najbardziej popularne sposoby spożywania pyłku to mieszanie sproszkowanego pyłku (obnóży) z miodem. Można łączyć go także z sokami, mlekiem, dżemem lub twarożkiem. Najprostszym sposobem jest – tak jak w przypadku pierzgi – spożywanie przygotowanego wcześniej (minimum 4 godziny przed spożyciem) roztworu pyłku z wodą dwa razy dziennie – rano i wieczorem.

Przyswajanie i działanie pyłku jest silniejsze, jeśli napoje te osłodzi się miodem (nie cukrem).

Pyłek należy najpierw zemleć przechowywać w zamkniętym słoiku, w suchym miejscu. Przy zmęczeniu, osłabieniach, nerwicach i innych celach leczniczych zaleca się osobom dorosłym zażywanie 4-8 łyżeczek pyłku (20-40 gram) dziennie w dawkach podzielonych, przyjmowanych 30 minut przed posiłkiem. Przy ciężkich schorzeniach porcję można zwiększyć, bez ryzyka przedawkowania. W profilaktyce wystarczy stosować 1-2 łyżeczki dziennie.

Dzieciom między 3 a 5 rokiem życia leczniczo zaleca się zażywanie 2 łyżeczek pyłku (10 gram), natomiast dzieciom między 6 a 12 rokiem życia 3 łyżeczki (15 gram).




Źródło i opracowanie: Dariusz Fitzermann