Pyłek pszczeli zbierany jest przez pszczoły i formowany w małe kulki zwane obnóżami. Obnóża nie są czystym pyłkiem, a pyłkiem kwiatowym zmieszanym z nektarem, miodem lub śliną pszczół. Pyłek pszczeli jest męskimi komórkami rozrodczymi kwiatów i ma za zadanie zbudować nową roślinę.
Głównym dostarczycielem pyłku dla pszczół są rośliny owadopylne. Przykładowo kwiat jabłoni produkuje od 70 tys. do 100 tys. ziaren pyłku. Wydajność pyłkowa gryki waha się od 178 do 394 kg z ha plantacji. Najwięcej roślin pyłkowych zakwita w maju i w czerwcu.
Współczesne
badania nad składem pyłku oraz jego medycznym wykorzystaniem
prowadzone w wielu europejskich ośrodkach wykazały, że zawiera on
ponad 250 różnorodnych związków. Jest bardzo bogatym źródłem
białka, minerałów i witamin. Działanie pyłku jako leku i środka
kosmetycznego było znane już w starożytnym Egipcie i Rzymie.
Skład
pyłku pszczelego:
- białko - od 20 do 40 % (wykryto 32 aminokwasy)
- węglowodany – od 25 do 48%
- w pyłku znajduje się ponadto 36 makro- i mikroelementów, m.in.:wapń, żelazo, magnez, potas, krzem, siarka, miedź, srebro, cynk, chrom, molibden, selen, mangan, lit, jod, fosfor, sód i inne
- witaminy:A, B1, B2, B3, B6, B12, C, D, E, PP i kwas foliowy
- enzymy i fitohormony
- kwasy organiczne – jabłkowy, cytrynowy, bursztynowy i inne
- tłuszcze
- olejki eteryczne
Właściwości
pyłku pszczelego:
Duża
ilość substancji odżywczych pyłku powoduje, iż ma on szerokie
zastosowanie jako substancja lecznicza.
Działanie
pyłku:
- reguluje przemianę materii
- poprawia działanie układu trawiennego
- u osób otyłych doprowadza do spadku wagi
- działanie detoksykacyjne ogólne – czyli, usuwa toksyny
- działania detoksykacyjne, osłaniające i wspomagające odnowę wątroby
- działanie przeciwmiażdżycowe
- stosowane w leczeniu pozawałowym
- działanie antybakteryjne i antygrzybiczne
- uzupełnianie niedoborów białkowych
- polecany w stanach zapalnych gardła i jamy ustnej (najlepiej w połączeniu z propolisem – kitem pszczelim)
- stosowany w leczeniu alergii, szczególnie astmy czy kataru siennego
- pozytywne działanie w leczenie przerostu prostaty, choroby wrzodowej dwunastnicy oraz choroby wrzodowej żołądka
- stosowany przy zmęczeniu organizmu
- zalecany osobom ciężko pracującym, od których wymaga się nieustannej koncentracji i sprawności intelektualnej
- ładowanie organizmu nowymi siłami i energią
- korzystnie wpływa na porost włosów
- wzmacnia organizm wyczerpany po ciężkich, długotrwałych chorobach, polecany jest na przykład po radio- i chemioterapii
- wzmacnia i reguluje pracę układu nerwowego, głównie przy nerwicach i depresjach
- działanie antyanemiczne – zwiększa liczbę czerwonych ciałek krwi
- wspomagający leczenie cukrzycy
Jak
stosować pyłek kwiatowy:
Najbardziej
popularne sposoby spożywania pyłku to mieszanie sproszkowanego
pyłku (obnóży) z miodem. Można łączyć go także z sokami,
mlekiem, dżemem lub twarożkiem. Najprostszym sposobem jest – tak
jak w przypadku pierzgi – spożywanie przygotowanego wcześniej
(minimum 4 godziny przed spożyciem) roztworu pyłku z wodą dwa razy
dziennie – rano i wieczorem.
Przyswajanie
i działanie pyłku jest silniejsze, jeśli napoje te osłodzi się
miodem (nie cukrem).
Pyłek
należy najpierw zemleć przechowywać w zamkniętym słoiku, w
suchym miejscu. Przy zmęczeniu, osłabieniach, nerwicach i innych
celach leczniczych zaleca się osobom
dorosłym zażywanie 4-8
łyżeczek pyłku (20-40 gram) dziennie w dawkach podzielonych,
przyjmowanych 30 minut przed posiłkiem. Przy ciężkich schorzeniach
porcję można zwiększyć, bez ryzyka przedawkowania. W profilaktyce
wystarczy stosować 1-2 łyżeczki dziennie.
Dzieciom
między 3 a 5 rokiem życia leczniczo zaleca się zażywanie 2
łyżeczek pyłku (10 gram), natomiast dzieciom między 6 a 12 rokiem
życia 3 łyżeczki (15 gram).
Źródło i opracowanie: Dariusz Fitzermann
Źródło i opracowanie: Dariusz Fitzermann
Brak komentarzy:
Publikowanie komentarza